Interwencja w zakresie ryzyka sercowo-naczyniowego

Oszacowanie ryzyka sercowo-naczyniowego przy użyciu skal (SCORE2, SCORE2-OP, SCORE2-Diabetes) z uwzględnieniem chorób przewlekłych i innych czynników ryzyka nieujętych w skalach. Omówienie znaczenia ryzyka z pacjentem i inne elementy interwencji.
  1. Oszacowanie ryzyka sercowo-naczyniowego przy użyciu skal (SCORE2, SCORE2-OP, SCORE2-Diabetes) z uwzględnieniem chorób przewlekłych i innych czynników ryzyka nieujętych w skalach.
  1. Omówienie z pacjentem:
    • znaczenia ryzyka sercowo-naczyniowego
    • schorzeń przewlekłych związanych z ryzykiem sercowo-naczyniowym
    • czynników ryzyka sercowo-naczyniowego:
      • płeć
      • wiek
      • spoczynkowa akcja serca
      • występowanie dyslipidemi i jej nasilenie
      • występowanie nadwagi i otyłości
      • obciążający wywiad rodzinny
      • aktywność fizyczna
      • narażenie na palenie tytoniu
      • czynniki psychospołeczne
      • występowanie określonych chorób przewlekłych: otyłość, choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, przewlekła choroba nerek, miażdżyca tętnic obwodowych 
      • stężenie lipoproteiny(a)
  1. W zależności od oszacowanego ryzyka zalecenie dalszych interwencji:
    • małe ryzyko sercowo-naczyniowe
      • zwykle postępowanie niefarmakologiczne – interwencje dotyczące modyfikacji sposobu odżywiania, aktywności fizycznej, stosowania używek.
    • umiarkowane ryzyko sercowo-naczyniowe
      • postępowanie niefarmakologiczne – w zależności od profilu pacjenta
      • leczenie farmakologiczne, bądź dalsza diagnostyka
      • w ramach BZOD należy na wizycie podsumowującej zalecić konsultację lekarza POZ
    • wysokie i bardzo wysokie ryzyko sercowo-naczyniowe
      • konieczne zarówno leczenie farmakologiczne, jak i niefarmakologiczne
      • w ramach BZOD zależy zalecić dalsze leczenie i diagnostykę w POZ 
  1. Interwencja może obejmować rozmowę nt. postępowania niefarmakologicznego, w tym motywującą do zmiany stylu życia, rezygnacji z palenia tytoniu lub rozmowę nt. postępowania niefarmakologicznego i włączenie adekwatnej farmakoterapii. 
Podziel się:

Podobne materiały